Кафи́сма се́дмая

Псало́м 46

В коне́ц, от синíх Коре́ових, псалом

² Всі язи́ци восплещíте рука́ми, воскликнíте Богу гла́сом ра́дости,

³ я́ко Госпо́дь Ви́шній стра́шен, Цар ве́лій по всей землí.

⁴ Покори́ лю́ди нам, і язи́ки под но́ги на́ша.

⁵ Ізбра́ нам достоя́ніє своє́, доброту́ Іа́ковлю, ю́же возлюби́.

⁶ Взи́йде Бог в воскликнове́нії, Госпо́дь во гла́сі тру́бні.

⁷ По́йте Бо́гу на́шему, по́йте! По́йте Царе́ві на́шему, по́йте,

⁸ я́ко Цар всей землí Бог, по́йте разу́мно!

⁹ Воцари́ся Бог над язи́ки: Бог сіди́т на престо́лі свято́м Своє́м.

¹⁰ Кня́зі лю́дстії собра́шася с Бо́гом Авраа́млим, я́ко Бо́жії держа́внії земля́, зíло вознесо́шася.

Псало́м 47

Піснь псалма́, сино́в Коре́ов, вто́раго субо́ти

² Ве́лій Госпо́дь і хва́лен зíло, во гра́ді Бо́га на́шего, в горí свято́й Єго́.

³ Благокоре́нним радова́нієм всея́ земля́. Го́ри Сіо́нскія, ре́бра сíверова, град Царя́ вели́каго.

⁴ Бог в до́мех єго́ зна́єм єст, єгда́ заступа́єт ї.

⁵ Я́ко се ца́ріє зе́мстії собра́шася, снидо́шася вку́пі.

⁶ Тíї ви́дівше та́ко, удиви́шася, см’ято́шася, подвиза́шася.

⁷ Тре́пет прия́т я, та́мо бо́лізні, я́ко ражда́ющія.

⁸ Ду́хом бу́рним сокруши́ши корабля́ Фарсíйския.

⁹ Я́коже сли́шахом, та́ко і ви́діхом во гра́ді Го́спода сил, во гра́ді Бо́га на́шего: Бог основа́ ї во вік.

¹⁰ Прия́хом, Бо́же, ми́лость Твою́ посре́ді людíй Твої́х.

¹¹ По íмени Твоє́му, Бо́же, та́ко і хва́ла Твоя́ на ко́нця земля́; пра́вди іспо́лнь десни́ца Твоя́!

¹² Да возвесели́тся гора́ Сіо́нская і да возра́дуются дще́рі Іуде́йскія, суде́б ра́ди Твої́х, Го́споди.

¹³ Обийдíте Сіо́н і приймíте ї, возвістíте во сто́лпіх єго́.

¹⁴ Положíте се́рдца ва́ша в си́лу єго́, і разділíте до́ми єго́, я́ко да повісте́ в ро́ді íном,

¹⁵ я́ко Той єст Бог наш во вік і во вік вíка. Той упасе́т нас во вíки.

Псало́м 48

В коне́ц, сино́в Коре́ових, псало́м

² Усли́шіте сíя, всі язи́ци, внушíте, всі живу́щії по вселе́нній,

³ зе́мнії же і сино́ве члове́честії, вку́пі бога́т і убо́г.

⁴ Уста́ моя́ возглаголю́т прему́дрость, і поуче́ніє се́рдца моє́го — ра́зум.

⁵ Приклоню́ во при́тчу у́хо моє́, отверзу́ во псалти́рі гана́ніє моє́.

⁶ Воску́ю бою́ся в день лют, беззако́ніє п’яти́ моє́я оби́дет м’я?

⁷ Надíющіїся на си́лу свою́ і мно́жеством бога́тства своє́го хваля́щіїся.

⁸ Брат не ізбавля́єт, ізба́вит ли члове́к? Не дасть Бо́гу ізмíни за́ ся,

⁹ і ціни́ ізбавле́нія душа́ своє́я, і утруди́ся во вік,

¹⁰ і жив бу́дет до конца́. Не узри́т па́губи,

¹¹ єгда́ ви́дит прему́дрия умира́ющя, вку́пі безу́мен і несми́слен поги́бнут і оста́в’ят чю́ждим бога́тство своє́.

¹² І гро́би їх жи́лища їх во вік, селе́нія їх в род і род, нареко́ша імена́ своя́ на земля́х свої́х.

¹³ І члове́к, в че́сті сий, не разумí, приложи́ся ско́том несмисле́ним і уподоби́ся їм.

¹⁴ Сей путь їх — со́блазнь їм, і по сих во устíх свої́х благоізво́лят.

¹⁵ Я́ко о́вця, во а́ді положе́ні сут, смерть упасе́т їх, і обладíют ї́ми пра́вії зау́тра, і по́мощ їх обетша́єт во а́ді, от сла́ви своє́я ізринове́ні би́ша.

¹⁶ Оба́че Бог ізба́вит ду́шу мою́ із руки́ а́дови, єгда́ приє́млет м’я.

¹⁷ Не убо́йся, єгда́ разбогатíєт члове́к іли́ єгда́ умно́жится сла́ва до́му єго́.

¹⁸ Я́ко єгда́ умира́єт, не оста́вит ли вся, нíже сни́дет с ним сла́ва єго́.

¹⁹ Я́ко душа́ єго́ в животí єго́ благослови́тся. Ісповíсть ти ся, єгда́ благосотвори́ши єму́.

²⁰ Всели́тся да́же до ро́да оте́ц свої́х, да́же до вíка не у́зрит свíта.

²¹ І члове́к, в че́сті сий, не разумí, приложи́ся ско́том несмисле́нним, і уподоби́ся їм.

Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.

Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Бо́же (три́жди).

Го́споди, поми́луй (три́жди).

Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.

Псало́м 49

Псало́м Аса́фов

¹ Бог бого́м, Госпо́дь глагола́ і призва́ зе́млю от восто́к со́лнца до за́пад.

² От Сіо́на благолíпіє красоти́ Єго́.

³ Бог я́ві при́йдет, Бог наш, і не премо́лчит; огнь пред Ним возгори́тся, і о́крест Єго́ — бу́ря зíлная.

⁴ Призове́т не́бо сви́ше і зе́млю — разсуди́ти лю́ди Своя́.

⁵ Соберíте Єму́ преподо́бния Єго́, завіща́ющия завíт Єго о жертва́х.

⁶ І возвістя́т небеса́ пра́вду Єго́, я́ко Бог — Су́дій єст.

⁷ «Сли́шіте, лю́діє Мої́, і возглаголю́ вам, Ізра́їлю, і засвідітелству́ю ти: Бог, Бог твой єсм Аз!

⁸ Не о жертва́х твої́х обличу́ тя: всесожже́нія же твоя́ пре́до Мно́ю сут ви́ну.

⁹ Не прийму́ от до́му твоє́го те́лцов, ні от стад твої́х ко́злищ,

¹⁰ я́ко Мої́ сут всі звíріє дубра́внії, ско́ти в гора́х і воло́ве.

¹¹ Позна́х вся пти́ця небе́сния, і красота́ се́лная со Мно́ю єст.

¹² А́ще вза́лчу, не реку́ тебí, Моя́ бо єст вселе́нная і ісполне́ніє єя́.

¹³ Єда́ ям м’я́са ю́нча, іли́ кров ко́злію пію́?

¹⁴ Пожри́ Бо́гові же́ртву хва́ли і возда́жд Ви́шнему обíти твоя́.

¹⁵ І призови́ М’я в день печа́ли твоє́я — і ізба́влю тя, і просла́виши М’я».

¹⁶ Грíшнику же рече́ Бог: «Воску́ю ти повіда́єши оправда́нія Моя́ і восприє́млеши завíт Мой усти́ твої́ми?

¹⁷ Ти же возненави́діл єси́ наказа́ніє і отве́ргл єси́ словеса́ Моя́ восп’я́т.

¹⁸ А́ще ви́діл єси́ та́тя, текл єси́ с ним, і с прелюбодíєм уча́стіє своє́ полага́л єси́.

¹⁹ Уста́ твоя́ умно́жиша злобу́, і язи́к твой спліта́ше лще́нія.

²⁰ Сідя́, на бра́та своє́го клевета́л єси́ і на си́на ма́тере своє́я полага́л єси́ собла́зн.

²¹ Сíя сотвори́л єси́, і умолча́х. Вознепщева́л єси́ беззако́ніє, я́ко бу́ду тебí подо́бен. Обличю́ тя і предста́влю пред лице́м твої́м гріхи́ твоя́.

²² Разумíйте же сíя, забива́ющії Бо́га, да не когда́ похи́тит, і не бу́дет ізбавля́яй.

²³ Же́ртва хва́ли просла́вит М’я, і та́мо путь, íмже явлю́ єму́ спасе́ніє Моє́!»

Псало́м 50

В коне́ц, псало́м Дави́дов,
внегда́ прийти́ к не́му Ната́ну-проро́ку,
єгда́ вни́де ко Вирсаве́ї, женí У́рієві

³ Поми́луй м’я, Бо́же, по вели́цій ми́лости Твоє́й, і по мно́жеству щедро́т Твої́х очисти́ беззако́ніє моє́.

⁴ На́йпаче оми́й м’я от беззако́нія моє́го і от гріха́ моє́го очи́сти м’я.

⁵ Я́ко беззако́ніє моє́ аз зна́ю, і гріх мой пре́до мно́ю єст ви́ну.

⁶ Тебí Єди́ному согріши́х, і лука́воє пред Тобо́ю сотвори́х, я́ко да оправди́шися во словесе́х Свої́х, і побіди́ши внегда́ суди́ти Ти.

⁷ Се бо в беззако́ніїх зача́т єсм, і во грісíх роди́ м’я ма́ти моя́.

⁸ Се бо íстинну возлюби́л єси́, безвíстная і та́йная прему́дрости Твоє́я яви́л ми єси́.

⁹ Окропи́ши м’я гісо́пом — і очи́щуся, оми́єши м’я — і па́че снíга убілю́ся.

¹⁰ Слу́ху моє́му даси́ ра́дость і весе́ліє, возра́дуются ко́сті смире́нния.

¹¹ Отврати́ лице́ Твоє́ от гріхо́в мої́х і вся беззако́нія моя́ очи́сти.

¹² Се́рдце чи́сто сози́жди во мні, Бо́же, і дух прав обнови́ в утро́бі моє́й.

¹³ Не отверзи́ мене́ от лица́ Твоє́го і Ду́ха Твоє́го Свято́го не отими́ от мене́.

¹⁴ Возда́жд ми ра́дость спасе́нія Твоє́го і Ду́хом Влади́чном утверди́ м’я.

¹⁵ Научу́ беззако́нния путе́м Твої́м, і нечести́вії к Тебí обратя́тся.

¹⁶ Ізба́ви м’я от кро́вій, Бо́же, Бо́же спасе́нія моє́го, возра́дуєтся язи́к мой пра́вді Твоє́й.

¹⁷ Го́споди, устнí мої́ отверзе́ши, і уста́ моя́ возвістя́т хва́лу Твою́.

¹⁸ Я́ко а́ще би єси́ восхотíл же́ртви, дал бим у́бо, во всесожже́ніїх не благоволи́ши.

¹⁹ Же́ртва Бо́гу — дух сокруше́н. Се́рдца сокруше́на і смире́на Бог не уничижи́т.

²⁰ Ублажи́, Го́споди, благоволе́нієм Твої́м Сіо́на, і да сози́ждутся стíни Ієрусали́мскія.

²¹ Тогда́ благоізволи́ши в же́ртві пра́вди, в возноше́нії і во всесожига́ємих. Тогда́ возло́жат на О́лтар Твой те́лця.

Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.

Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Бо́же (три́жди).

Го́споди, поми́луй (три́жди).

Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.

Псало́м 51

В коне́ц, ра́зума Дави́дова,
внегда́ прийти́ Дої́ку Ідумеа́нину, і возвісти́ти
Сау́лу, і рещи́ єму́: «При́йде Дави́д в дом Авимеле́хов»

³ Что ся хвали́ши во зло́бі, си́лне, беззако́ніє вес день?

⁴ Непра́вду уми́сли язи́к твой: я́ко бри́тва ізощре́на сотвори́л єси́ лесть.

⁵ Возлюби́л єси́ злобу́ па́че благости́ня, непра́вду, не́же глагола́ти пра́вду.

⁶ Возлюби́л єси́ вся глаголи́ пото́пния, язи́к льстив.

⁷ Сего́ ра́ди Бог раздру́шит тя до конца́, восто́ргнет тя і пресе́лит тя от селе́нія твоє́го, і ко́рень твой — от земля́ живи́х.

⁸ Узря́т пра́веднії, і убоя́тся, і о нем возсмію́тся, і реку́т:

⁹ «Се члове́к, íже не положи́ Бо́га помо́щника себí, но упова́ на мно́жество бога́тства своє́го і возмо́же в суєтí своє́й».

¹⁰ Аз же, я́ко масли́на плодови́та в дому́ Бо́жії, упова́х на ми́лость Бо́жію во вік і во вік вíка.

¹¹ Ісповíмся Тебí во вік, я́ко сотвори́л єси́, і терплю́ ім’я́ Твоє́, я́ко бла́го пред преподо́бними Твої́ми.

Псало́м 52

В коне́ц о Маєле́фі, ра́зум Дави́дов

² Рече́ безу́мен во се́рдці своє́м: «Ність Бо́га!» Растлíша і омрази́шася в беззако́ніїх, ність творя́й благо́є.

³ Бог с небесе́ прини́че на сини́ члове́ческия ви́діти, а́ще єст разуміва́яй іли́ взиска́яй Бо́га?

⁴ Всі уклони́шася, вку́пі непотре́бні би́ша; ність творя́й благо́є, ність до єди́наго!

⁵ Ні ли разумíют всі, діла́ющії беззако́ніє, сніда́ющії лю́ди Моя́ в  хлíба мíсто, Бо́га не призва́ша?

⁶ Та́мо устраши́шася стра́ха, іде́же не бі стра́ха: я́ко Бог разсипа́ ко́сті чловекоуго́дником, постидíшася, я́ко Бог уничижи́ їх.

⁷ Кто дасть от Сіо́на спасе́ніє Ізра́їлево? Внегда́ возврати́т Бог пліне́ніє людíй Свої́х, возра́дуєтся Іа́ков і возвесели́тся Ізра́їль.

Псало́м 53

В коне́ц, в пíснех ра́зума Дави́дова.
Внегда́ прийти́ Зифе́ом
і рещи́ Сау́лові: «Не се ли Дави́д скри́ся в нас?»

³ Бо́же, в ім’я́ Твоє́ спаси́ м’я і в си́лі Твоє́й суди́ ми.

⁴ Бо́же, усли́ши моли́тву мою́, внуши́ глаголи́ уст мої́х.

⁵ Я́ко чу́ждії воста́ша на́ м’я, і крíпції взиска́ша душа́ моє́я, і не предложи́ша Бо́га пред собо́ю.

⁶ Се бо Бог помага́єт ми, і Госпо́дь — Засту́пник душí моє́й.

⁷ Отврати́т зла́я враго́м мої́м, íстиною Твоє́ю потреби́ їх.

⁸ Во́лею пожру́ Тебí, ісповíмся íмені Твоє́му, Го́споди, я́ко бла́го; я́ко от вся́кія печа́ли ізба́вил м’я єси́, і на враги́ моя́ воззрí о́ко моє́!

Псало́м 54

В коне́ц, в пíснех ра́зума Аса́фу

² Внуши́, Бо́же, моли́тву мою́ і не пре́зри моле́нія моє́го.

³ Во́ньми ми і усли́ши м’я, возскорбíх печа́лію моє́ю і см’ято́хся

⁴ от гла́са вра́жія і от стуже́нія грíшнича, яко уклони́ша на́ м’я беззако́ніє і во гнíві враждова́ху ми.

⁵ Се́рдце моє́ см’яте́ся во мні, і страх сме́рти нападе́ на́ м’я.

⁶ Бо́язнь і тре́пет при́йде на́ м’я, і покри́ м’я тма.

⁷ І ріх: «Кто дасть ми кри́лі, я́ко го́лубі? І полещу́, і почíю».

⁸ Се удали́хся, бíгая, і водвори́хся в пусти́ні.

⁹ Ча́ях Бо́га, спаса́ющаго м’я от малоду́шія і бу́ря.

¹⁰ Потопи́, Го́споди, і разділи́ язи́ки їх, я́ко ви́діх беззако́ніє і преріка́ніє во гра́ді!

¹¹ Днем і но́щію оби́йдет ї по стіна́м єго́, і беззако́ніє, і труд посре́ді єго́, і непра́вда.

¹² І не оскудí от стогн єго́ ли́хва і лесть.

¹³ Я́ко а́ще би враг поноси́л ми, претерпíл бим у́бо. І а́ще би ненавидя́й м’я на́ м’я велерічева́л, укри́л бим ся от не́го.

¹⁴ Ти же, члове́че, равноду́шне, влади́ко мой і зна́ємий мой,

¹⁵ íже ку́пно наслажда́лся єси́ со мно́ю бра́шна, во хра́мі Бо́жії ходи́хова єдиномишле́нієм.

¹⁶ Да при́йдет же смерть на́ ня, і да сни́дут во ад жи́ві, я́ко лука́вство в жи́лищих їх посре́ді їх!

¹⁷ Аз ко Бо́гу возва́х, і Госпо́дь усли́ша м’я.

¹⁸ Ве́чер, і зау́тра, і полу́дне повíм, і возвіщу́, і усли́шит глас мой.

¹⁹ Ізба́вит ми́ром ду́шу мою́ от приближа́ющихся мні, я́ко во мно́зі бя́ху со мно́ю.

²⁰ Усли́шит Бог і смири́т їх, Сий пре́жде вік. Ність бо їм ізміне́нія, я́ко не убоя́шася Бо́га.

²¹ Простре́ ру́ку Свою́ на воздая́ніє, оскверни́ша завíт Єго́. Разділи́шася от гнíва лица́ Єго́ і приближи́шася се́рдца їх, ум’якну́ша словеса́ їх па́че єле́я, і та сут стрíли.

²² Возверзи́ на Го́спода печа́ль твою́, і Той тя препита́єт, не дасть во вік мо́льви пра́веднику.

²³ Ти же, Бо́же, низведе́ши їх во студе́нец істлíнія, му́жіє кро́ви і ле́сти не преполов’я́т дній свої́х. Аз же, Го́споди, упова́ю на́ Тя!

Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.

Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Бо́же (три́жди).

Го́споди, поми́луй (три́жди).

Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.

По се́дмой кафи́смі

Трисвято́є і по О́тче наш. Тропарí покая́нні:

Ду́ше моя́! Вску́ю ліни́шися і гріху́ работа́єши? Вску́ю недугу́ющи ко Вра́чу не притіка́єши? Возникни́ про́чеє от зол, я́же сотвори́ла єси́, і возопíй Спа́су, вопію́щи: Упова́ніє ненадíющимся, Жи́зні отчая́вшимся, Вра́чу всіх, Спа́се мой, поми́луй м’я.

Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху.

Воспом’яни́, ду́ше моя́, всеми́рний суд Бо́жий, єгда́ бу́дут грíшниї напра́сно влеко́ми пла́менними А́нгели, я́ко тогда́ по́мощи їм не бу́дет, іму́щим дія́нія зла́я на обличе́ніє своє́. І ни́ні возникни́ і пока́йся Христу́ Бо́гу, вопію́щи: Человіколю́бче, спаси́ м’я!

І ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.

Недугу́юща м’я ісціли́, Богоро́дице, от злих діл і бо́лізней облегчи́, вра́чбу покая́нія подая́ ми, Ма́ти Христа́ Бо́га.

Го́споди, поми́луй (четирдеся́т).

Моли́тва се́дмая

Влади́ко Го́споди, Ісу́се Хри́сте, Бо́же наш, íже єди́н окая́нния моє́я душí не́дуг, і се́я ісціле́ніє вíдий, ісціли́, я́коже вíси, ра́ди мно́жества ми́лости Твоє́я і щедро́т Твої́х. Поне́же от діл мої́х ність врачева́нія приложи́ти єй, нíже єле́я, нíже обв’яза́нія. Но Ти, Го́споди, прише́дий не пра́ведния призва́ти, но грíшния в покая́ніє, поми́луй, ущедри́, прости́ ю; раздери́ рукописа́ніє мно́гих мої́х і сту́дних дія́ній і наста́ви м’я на пра́вий путь Твой, да ходя́й в íстині Твоє́й, возмогу́ ізбіжа́ти стріл лука́ваго, і си́це предста́ну неосужде́нно пред Стра́шним Су́дищем Твої́м, славя́ і воспіва́я Пресвято́є ім’я́ Твоє́ во вíки. Амíнь.