Кафи́сма четирна́десятая

Псало́м 101

Моли́тва убо́гаго єгда́ уни́єт
і пред Бо́гом пролíєт мо́льбу свою́

² Го́споди, усли́ши моли́тву мою́, і вопль мой к Тебí да при́йдет.

³ Не отврати́ лица́ Твоє́го от ме́не, во́ньже а́ще день скорблю́, приклони́ ко мні у́хо Твоє́, во́ньже а́ще день призову́ Тя, ско́ро усли́ши м’я.

⁴ Зане́ іщезо́ша, я́ко дим, днíє мої́, і ко́сті моя́, я́ко суши́ло, сосхо́шася.

⁵ Уязве́н бих, я́ко трава́, і ісше́ се́рдце моє́, зане́ заби́х снíсти хліб мой.

⁶ От гла́са воздиха́нія моє́го прилпе́ кость моя́ пло́ті моє́й.

⁷ Уподоби́хся неяси́ті пусти́нной, бих, я́ко но́щний вран на ни́рищі.

⁸ Бдіх і бих, я́ко пти́ца, особя́щаяся на зді.

⁹ Вес день поноша́ху ми вра́зі мої́, і хваля́щії м’я мно́ю кленя́хуся.

¹⁰ Зане́ пе́пел, я́ко хліб, ядя́х, і пи́тіє моє́ с пла́чем растворя́х.

¹¹ От лица́ гнíва Твоє́го і я́рости Твоє́я, я́ко возне́с, низве́ргл м’я єси́.

¹² Днíє мої́, я́ко сінь, уклони́шася, і аз, я́ко сíно, іссхо́х.

¹³ Ти же, Го́споди, во вік пребива́єши, і па́м’ять Твоя́ в род і род.

¹⁴ Ти воскре́с ущедри́ши Сіо́на, зане́ вре́м’я ущедри́ти єго́, зане́ при́йде вре́м’я,

¹⁵ я́ко благоволи́ша раби́ Твої́ в ка́менії єго́, і персть єго́ ущедря́т.

¹⁶ І убоя́тся язи́ци íмене Госпо́дня, і всі ца́ріє зе́мстії — сла́ви Твоє́я.

¹⁷ Я́ко сози́ждет Госпо́дь Сіо́на і яви́тся во сла́ві Своє́й.

¹⁸ Призри́ на моли́тву смире́нних, і не уничижи́ моле́нія їх.

¹⁹ Да напи́шется сíє в род ін, і лю́діє зижде́мії восхва́лят Го́спода,

²⁰ я́ко при́зрі с висоти́ святи́я Своє́я; Госпо́дь с небесе́ на зе́млю призрí

²¹ усли́шати воздиха́ніє окова́нних, раздріши́ти сини́ умерщвле́нних,

²² возвісти́ти в Сіо́ні ім’я́ Госпо́днє, і хва́лу Єго́ — в Ієрусали́мі.

²³ Внегда́ собира́тися лю́дем вку́пі, і царе́м, є́же работа́ти Господе́ві.

²⁴ Отвіща́ Єму́ на путí крíпости Єго́: умале́ніє дній мої́х возвісти́ ми.

²⁵ Не возведи́ мене́ во преполовле́ніє дній мої́х — в ро́ді ро́дов лíта Твоя́!

²⁶ В нача́ліх Ти, Го́споди, зе́млю основа́л єси́, і дíла рук Твої́х сут небеса́.

²⁷ Та поги́бнут, Ти же пребива́єши; і вся, я́ко ри́за, обетша́ют, і, я́ко оде́жду, свíєши їх — і ізміня́тся.

²⁸ Ти же — То́йжде єси́, і лíта Твоя́ не оскудíют!

²⁹ Сино́ве раб Твої́х вселя́тся, і сíм’я їх во вік іспра́вится!

Псало́м 102

Псало́м Дави́дові

¹ Благослови́, ду́ше моя́, Го́спода, і вся вну́трняя моя́ — ім’я́ свято́є Єго́!

² Благослови́, ду́ше моя́, Го́спода, і не забива́й всіх воздая́ній Єго́!

³ Очища́ющаго вся беззако́нія твоя́, ісціля́ющаго вся неду́ги твоя́.

⁴ Ізбавля́ющаго от істлíнія живо́т твой, вінча́ющаго тя ми́лостію і щедрота́ми.

⁵ Ісполня́ющаго во благи́х жела́ніє твоє́, обно́вится, я́ко орлу́, ю́ность твоя́.

⁶ Творя́й ми́лостиню Госпо́дь і суд всім оби́димим.

⁷ Сказа́ пу́ті Своя́ Мойсе́ові, сино́м Ізра́їлевим — хотíнія Своя́.

⁸ Щедр і Ми́лостив Госпо́дь, Долготерпели́в і Многоми́лостив.

⁹ Не до конца́ прогніва́єтся, ні во вік вражду́єт.

¹⁰ Не по безако́нієм на́шим сотвори́л єст нам, ні по гріхо́м на́шим возда́л єст нам.

¹¹ Я́ко по висотí небе́сній от земля́ — утверди́л єст Госпо́дь ми́лость Свою́ на боя́щихся Єго́,

¹² єли́ко отстоя́т восто́ци от за́пад — удали́л єст от нас беззако́нія на́ша.

¹³ Я́ко же щедри́т оте́ц сини́, ущедри́л єст Госпо́дь боя́щихся Єго́,

¹⁴ я́ко Той позна́ созда́ніє на́ше, пом’яну́, я́ко персть єсми́.

¹⁵ Члове́к — я́ко трава́, днíє єго́, я́ко цвіт се́лний, та́ко оцвіте́т,

¹⁶ я́ко дух про́йде в нем, і не бу́дет, і не позна́єт ктому́ мíста своє́го.

¹⁷ Ми́лость же Госпо́дня от вíка і до вíка на боя́щихся Єго́.

¹⁸ І пра́вда Єго́ на синíх сино́в, храня́щих завíт Єго́, і помня́щих за́повіді Єго́ твори́ти я.

¹⁹ Госпо́дь на небесí уготова́ престо́л Свой, і Ца́рство Єго́ всíми облада́єт.

²⁰ Благословíте Го́спода, всі А́нгели Єго́, си́лнії крíпостію, творя́щії сло́во Єго́, усли́шати глас слове́с Єго́!

²¹ Благословíте Го́спода, вся́ Си́ли Єго́, слу́ги Єго́, творя́щії во́лю Єго́!

²² Благословíте Го́спода, вся дíла Єго́, на вся́ком мíсті влади́чествія Єго́! Благослови́, ду́ше моя́, Го́спода!

Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.

Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Бо́же (три́жди).

Го́споди, поми́луй (три́жди).

Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.

Псало́м 103

Псало́м Дави́дов о ми́рстім би́тії

¹ Благослови́, ду́ше моя́, Го́спода! Го́споди Бо́же мой, возвели́чился єси́ зíло, во ісповіда́ніє і велелíпоту обле́клся єси́!

² Одія́йся свíтом, я́ко ри́зою, пропина́яй не́бо, я́ко ко́жу.

³ Покрива́яй вода́ми преви́спрняя Своя́, полага́яй о́блаки на восхожде́ніє Своє́, ходя́й на кри́лу вíтреню.

⁴ Творя́й А́нгели Своя́ ду́хи, і слу́ги Своя́ — огнь паля́щій.

⁵ Основа́яй зе́млю на тве́рді єя́, не прекло́нится во вік вíка.

⁶ Бе́здна, я́ко ри́за, одія́ніє єя́, на гора́х ста́нут во́ди.

⁷ От запріще́нія Твоє́го побíгнут, от гла́са гро́ма Твоє́го устраша́тся.

⁸ Восхо́дят го́ри, і нисхо́дят по́ля в мíсто, є́же основа́л єси́ їм.

⁹ Предíл положи́л єси́, єго́же не пре́йдут, нíже обратя́тся покри́ти зе́млю.

¹⁰ Посила́яй істо́чники в де́брех, посре́ді гор про́йдут во́ди.

¹¹ Напая́ют вся звíря се́лния, ждут о́нагрі в жа́жду свою́.

¹² На тих пти́ця небе́сния привита́ют, от сре́ди ка́менія дадя́т глас.

¹³ Напая́яй го́ри от преви́спрних Свої́х, от пло́да діл Твої́х наси́тится земля́.

¹⁴ Прозяба́яй па́жит ско́том і траву́ — на слу́жбу члове́ком: ізвести́ хліб от земля́.

¹⁵ І вино́ весели́т се́рдце члове́ку, умасти́ти лице́ єле́ом, і хліб се́рдце члове́ку укрíпит.

¹⁶ Наси́тятся дре́ва по́лная, ке́дри лива́нстії, ї́хже єси́ насади́л.

¹⁷ Ту пти́ця вогніздя́тся, єродíєво жи́лище облада́єт ї́ми.

¹⁸ Го́ри висо́кія є́ленем, ка́мень — прибіжи́ще за́яцем.

¹⁹ Сотвори́л єси́ луну́ во времена́, со́лнце позна́ за́пад свой.

²⁰ Положи́л єси́ тму — і бисть нощ, в не́йже про́йдут всі звíріє дубра́внії.

²¹ Ски́мни рика́юще восхити́ти, і іспроси́ти от Бо́га пи́щу себí.

²² Восія́ со́лнце — і собра́шася, і в ло́жах свої́х ля́гут.

²³ Ізи́йдет члове́к на дíло своє́ і на діла́ніє своє́ до ве́чера.

²⁴ Я́ко возвели́чишася дíла Твоя́, Го́споди, вся прему́дростію сотвори́л єси́, іспо́лнися земля́ тва́ри Твоє́я!

²⁵ Сíє мо́ре вели́коє і простра́нноє, ту га́ди, ї́мже ність числа́, живо́тная ма́лая с вели́кими.

²⁶ Ту кора́бліє преплава́ют, змій сей, єго́же созда́л єси́ руга́тися єму́.

²⁷ Вся к Тебí ча́ют, да́ти пи́щу їм во бла́го вре́м’я.

²⁸ Да́вшу Тебí їм, соберу́т, отве́рзшу Тебí ру́ку, вся́ческая іспо́лнятся бла́гости.

²⁹ Отвра́щшу же Тебí лице́ — возм’яту́тся, оти́меши дух їх — і іще́знут, і в персть свою́ возвратя́тся.

³⁰ После́ши Дух Свой — і сози́ждутся, і обнови́ши лице́ землí.

³¹ Бу́ди сла́ва Госпо́дня во вíки, возвесели́тся Госпо́дь о дíлех Свої́х!

³² Призира́яй на зе́млю, і творя́й ю трясти́ся, прикаса́яйся гора́м — і воздимя́тся.

³³ Воспою́ Господе́ві в животí моє́м, пою́ Бо́гу моє́му, до́ндеже єсм.

³⁴ Да услади́тся Єму́ бе́сіда моя́, аз же возвеселю́ся о Го́споді.

³⁵ Да сконча́ются грíшници от земля́, і беззако́нници я́ко не би́ти їм. Благослови́, ду́ше моя́, Го́спода!

Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.

Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Бо́же (три́жди).

Го́споди, поми́луй (три́жди).

Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.

Псало́м 104

Алилу́я

¹ Ісповіда́йтеся Господе́ві і призива́йте ім’я́ Єго́, возвістíте во язи́ціх діла́ Єго́!

² Воспо́йте Єму́ і по́йте Єму́, повідíте вся чудеса́ Єго́!

³ Хвалíтеся о íмени свято́м Єго́, да возвесели́тся се́рдце íщущих Го́спода!

⁴ Взищíте Го́спода, і утвердíтеся, взищíте лица́ Єго́ ви́ну!

⁵ Пом’янíте чюдеса́ Єго́, я́же сотвори́, чудеса́ Єго́ і судби́ уст Єго́.

⁶ Сíм’я Авраа́мле — раби́ Єго́, сино́ве Іа́ковлі — ізбра́ннії Єго́.

⁷ Той — Госпо́дь Бог наш, по всей землí судби́ Єго́.

⁸ Пом’яну́ во вік завíт Свой, сло́во, є́же заповіда́ в ти́сяща ро́дов,

⁹ є́же завіща́ Авраа́му, і кля́тву Свою́ — Ісаа́ку.

¹⁰ І поста́ви ю Іа́кову в повелíніє, і Ізра́їлю — в завíт вíчен,

¹¹ глаголя́: «Тебí дам зе́млю Ханаа́ню, у́же достоя́нія ва́шего».

¹² Зане́ би́ти я ма́ли число́м, і не мно́ги, і прише́лци в ней,

¹³ і прейдо́ша от язи́ка в язи́к і от ца́рствія в лю́ди íни.

¹⁴ Не оста́ви члове́ка оби́діти їх, і обличи́ о них царя́:

¹⁵ «Не прикаса́йтеся помаза́нним Мої́м, і во Проро́ціх Мої́х не лукавну́йте!»

¹⁶ І призва́ глад на зе́млю, вся́ко утвержде́ніє хлíбноє сотри́.

¹⁷ Посла́ пред ни́ми члове́ка, в раба́ прода́н бисть Іо́сиф.

¹⁸ Смири́ша в око́вах но́зі єго́, желíзо про́йде душа́ єго́.

¹⁹ До́ндеже при́йде сло́во Єго́, сло́во Госпо́днє раждеже́ єго́.

²⁰ Посла́ цар — і раздріши́ ї, князь людíй — і іспусти́ єго́.

²¹ Уста́ви єго́ господи́на до́му своє́му, і кня́зя всему́ стяжа́нію своє́му.

²² Наказа́ти кня́зя єго́, я́ко себе́, і ста́рця єго́ умудри́ти.

²³ І вни́де Ізра́їль во Єги́пет, і Іа́ков пришелствова́ в зе́млю Ха́мову.

²⁴ І возрасти́ лю́ди своя́ зíло, і укріпи́ я па́че враг їх.

²⁵ Преврати́ се́рдце їх возненави́діти лю́ди Єго́, лесть сотвори́ти в рабíх Єго́.

²⁶ Посла́ Мойсе́я, раба́ Своє́го, і Аа́рона, єго́же ізбра́ Себí.

²⁷ Положи́ в них словеса́ зна́меній Свої́х і чуде́с Свої́х в землí Ха́мові.

²⁸ Посла́ тму — і помрачи́, я́ко прегорчи́ша словеса́ Єго́.

²⁹ Преложи́ во́ди їх во кров, і ізмори́ ри́би їх.

³⁰ Воскипí земля́ їх жа́бами в сокро́вищих царе́й їх.

³¹ Рече́, і прийдо́ша пе́сія му́хи, і скни́пи во вся предíли їх.

³² Положи́ до́жди їх град, огнь попаля́ющ — в землí їх.

³³ І порази́ виногра́ди їх і смо́кви їх, і сотри́ вся́ко дре́во предíл їх.

³⁴ Рече́, і прийдо́ша пру́зі і гусе́ниця, ї́мже не бі числа́.

³⁵ І снідо́ша вся́ку траву́ в землí їх, і поядо́ша всяк плод земля́ їх.

³⁶ І порази́ вся́каго перве́нца в землí їх, от нача́тка вся́каго тру́да їх.

³⁷ І ізведе́ їх со сре́бром і зла́том, і не бі в колíніх їх боля́й.

³⁸ Возвесели́ся Єги́пет во ісхожде́нії їх, я́ко нападе́ страх їх на́ ня.

³⁹ Распростре́ о́блак во покро́в їм, і огнь, є́же просвіти́ти їм но́щію.

⁴⁰ Проси́ша, і прийдо́ша кра́стелі, і хлíба небе́снаго насити́ їх.

⁴¹ Разверзе́ ка́мень — і потеко́ша во́ди, потеко́ша в безво́дних рíки,

⁴² я́ко пом’яну́ сло́во свято́є Своє́, є́же к Авраа́му, рабу Своє́му.

⁴³ І ізведе́ лю́ди Своя́ в ра́дості, і ізбра́нния Своя́ — в весе́лії.

⁴⁴ І даде́ їм стра́ни язи́ков, і тру́ди лю́дій наслідова́ша,

⁴⁵ я́ко да сохраня́т оправда́нія Єго́, і За́кона Єго́ вози́щут.

Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.

Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Бо́же (три́жди).

Го́споди, поми́луй (три́жди).

Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.

По четирна́десятой кафи́смі

Трисвято́є і по О́тче наш. Тропарí покая́нні:

На́га до́брих діл обрíт м’я враг, стріло́ю гріхо́вною уязви́. Вра́чу душа́м і тíлом на́шим, я́зви душí моє́я ісціли́ і поми́луй м’я, Бо́же.

Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху.

Покая́нія не стяжа́х, нíже па́ки слез; сего́ ра́ди молю́ Тя, Спа́се: пре́жде конца́ обрати́ м’я і дару́й ми оставле́ніє гріхо́в, я́ко да ізба́влюся от му́ки.

І ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.

Нікто́же притіка́яй к Тебí посра́млен от Тебе́ отхо́дит, Пресвята́я Богоро́дице, но про́сит благода́ти, і приє́млет дар на по́лзу проше́нія.

Го́споди, поми́луй (четирдеся́т).

Моли́тва четирна́десятая

Го́споди! Я́ко Благ єси́ і Человіколю́бец, дару́й ми грíшному жи́тіє безгрíшно. Го́споди! Не оста́ви м’я во совíті враг мої́х, нíже отступи́ от мене́. Го́споди! Ізба́ви м’я от вся́каго одолíнія стра́стей і пале́нія сла́стей. Го́споди! Дажд ми ру́ку по́мощі, і утверди́ м’я во страх Твой. Го́споди! Дару́й ми плач і смире́ніє се́рдцу моє́му. Го́споди! Дару́й ми терпíніє во іскуше́ніїх і разсужде́ніє. Го́споди! Потреби́ от мене́ невíжество, разліне́ніє і окамене́ніє. Го́споди! Ізба́ви м’я от тлетво́рних сопряже́ній і сложе́ній злих по́мислов. Го́споди! Отжени́ от мене́ забве́ніє, нечу́вствіє і ума́ пліне́ніє. Го́споди! Покри́й м’я от бра́ні блу́дния, і вложи́ ми нена́висть ко сла́стем, і дару́й ми добродíтелноє пребива́ніє, і жи́тіє непости́дноє, і соверши́ стопи́ моя к діла́нію за́повідей Твої́х. Моли́твами Пречи́стая Влади́чиці на́шея Богоро́диці, і всіх Святи́х Твої́х, я́ко Благослове́н єси́ во вíки віко́в. Амíнь.